Wereldlichtjesdag

Stilstaan bij kinderen die gemist worden.

Wereldwijd worden er, op de tweede zondag van december, kaarsen aangestoken voor overleden kinderen.

Jarenlang heb ik samen met mijn vriendin én ritueelbegeleider Esther Teunissen een herdenking op Wereldlichtjesdag georganiseerd. Met soms onverwachte gevolgen...

In de knop gebroken en toch tot bloei gekomen….

Op een keer kwam een oudere dame samen met haar volwassen dochter om haar stil  geboren kindje van meer dan 40 jaar geleden te herdenken. Het meisje werd – zoals in die tijd gebruikelijk was – achter de heg begraven zonder dat haar moeder haar had gezien. Het loslaten zonder haar eerste kindje ooit in haar armen te hebben gehad, legde een schaduw over het leven van de vrouw. Zij mocht in de jaren die volgden moeder worden van vier kinderen. De vrouw genoot van haar gezin, maar vergat haar eerstgeborene niet. Zij leefde in haar hart.

En zo vergelden de jaren. Tot de dochter – met inmiddels zelf een gezin  – begreep welk verdriet haar moeder in stilte bij zich droeg. Ze nam haar mee naar de Wereldlichtjesdag-herdenking. En heeft daarmee haar moeder – maar ook haar familie – een groot geschenk gegeven.  

Door de aandacht voor haar stil geboren dochtertje kwam het rouwproces in beweging. De moeder heeft de geboorte en het overlijden van haar dochtertje bij de Burgerlijke Stand aangegeven. Het meisje werd officieel erkend en kreeg een naam: Roosje. En meer.

Haar geboorte werd gevierd met beschuit met muisjes; haar overlijden herdacht met een ritueel in de familiekring. Vader en moeder planten een rozenstruik in de tuin en die werd gedoopt met fluisterwater. Voor aanvang van de doop stond de familie in een kring om de rozenstruik – om Roosje – heen en fluisterden een wens in een karaf met water. Om zo hun dochtertje, zusje en tante met wij-water te laten weten : jij hoort erbij, jij bent deel van wij.

Zo werd Roosje 40 jaar later toch gedoopt. En kreeg zij een plek in de familiekring.  

Roosje, in de knop gebroken ... maar voor altijd bloeiend in het hart van haar dierbaren.